බාල ගිරි අද නොවේ, හෙටයි෴

මේ කෝ අප්පේ, බබෙක් වත් හම්බෙලද? කියල කස්ටිය බලන ඇති. හික්ය. මේකත් එක්තර ගනේ අලුගුත්තේරු පෝස්ට් එකක් නම් නෙවේ ඕන්.. බබෙක් ලැබිල නෙවේ.. අනේ... අද ලියන්න යන්නෙ වැඩ කල් දැමීමේ රෝගය ගැන. :D ලොල්ය. මේකයි මේ පෝස්ට් එක මම ලියන්න උන්නෙ මීට මාස 6කටත් උඩ දි. ඒත් සාපෙ වැඩ නිසා පස්සෙ ලියනව කියල උන්න. සාපෙත් ඉවර වෙලා, ප්‍රති පලත් ඇවිල්ල, ඒ පදිවට මහ විභාගෙටත් සූදනම් වෙන්න ඔනිලු. ලොල්ය. ඔන්න ඔව්ව නිසා හැමදාම මේක ලියන එක මිස් වෙනව. ලොල්ය. ඒයෙ ලියනව කියල හිටිය; ධන කිරණ කතන්දරේ නිසා ඒකත් ලියන්න බැරි උනා... ඕන් අදනම් කොහොම හරි ලියනව. :D

අපි ගොඩක් දුරට මේ වගේ මානසික තත්වයක් ඒ හැටි ගනන් ගන්නෙ නෑ නෙ. ඒත් ඇත්තටම ගත්තොත් මේක ඇවිල්ල මානසික රෝගයක්.දානික් එක මේ ලෙඩේ හෙම්බිරිස්සාවක් කැස්සක් වගේ නිකන් ගනනකට නොගෙන ඉන්න බෑ. අපිට මේක සුලුවට පෙනුනට වැඩ කල් දැමීමෙන් වෙන පාඩුව සමහරක් විට මිල කරන්නත් බැරි වෙන්න පුලුවන්.. ඉස්සර කෘශිකර්මය ජිවන උපාය කර ගත්තු ගොවිය්ව්ක් නම්, එක සුලුදෙයක් කල්දැම්මොත් සමහරක් විට ඒ පවුලකටම හාමතේ ඉන්න වෙනව. දඩයම් කරගෙන ජිවත් වෙන කෙනෙක්ටත් ඒක ඒ විදියමයි. සමහරක් විට ආරක්ෂාව සම්බන්දෙනුත් මේ වැඩ කල්දැමීම බල පෑවොත් ජීවිතයෙන් උනත් වන්දි ගෙවන්න වෙනව. ක්‍රි පු 800 හිටපු හෙසිඔඩ් කියනල දාර්ශනිකයෙකුත් කියල

තියෙනවලු මේ වැඩකල් දැමීම රෝගයකට වඩා පවක් කියල. හැබැයි ඉතින් ග්‍රිසියෙ උන් දනගාන කොට අපිත් ඔව කියන්න ඇති. ඒත් හට වහර ඒ හැටි සාර්තක ක්‍රමයක් නෙවේ නිසා අපි එහෙම කිවුවයි කියල පර සුද්දො පිලි ගන්න කැමති නෑ. ලොල්ය. අද මාතෘකාව ඒක නෙවේ නිසා මම මේ කතාව නවත්තනව. නැත්නම් ඔයැයිල මට කියයි මේකත් කලින් එක වගේ කක්කා පෝස්ට් එකක් කියල. :D

මේකට හේතුව මොනාද කියල අපි බලමුකො.. මොකක් හරි වැඩක් අපිට භාර වෙනකොට ඒත් එක්කම අපිට ඒක ඉවර කරන්නත් කලායක් ලැබෙනව. ඒකට පර භාසවෙන් කියන්නෙ dead line කියල. ඉතින් මේ වෙලාව වැඩි වෙනතරමට මිනිහෙක් වැඩක්ල්දැමීමට වැඩිපුර පෙලබෙනව. ඒකට temporal delay කියල කියනව. ඉතින් dead line එක අඩුවෙන තරමට මිනිස්සු කලින්ට සාපෙක්ශව වැඩ කල් දාන්නෙ අඩුවෙන්. ඒකට හේතුව ඉතින් "අපි දෙයක් කරන්නෙ ප්‍රතිලාබ බලාගෙන" කියන දේම තමා. (ඒ ගැන රොබට් නොක්ස් කාරයත් කියල තියෙනවනෙ.) ඒ කියන්නෙ අපිට ඉක්මන් ප්‍රතිලාබ ලැබෙන කොට ඒ වැඩේ කල්නොයවා කරනවා. ප්‍රතිලාභ පරක්කුනම් වැඩෙ කල් දානව. ඒත් මේ මතය අපේ සින්හල බෞද්ද ජීවිතයට විරුද්දයි. ඒත් මේ මතේ පරිනාමික සත්‍යතාවයකුත් තියෙනව. මොකද අපි වද්ද කාලෙ අපිට තුබුනෙ නෑනෙ අනාගතේ ගැන හැගීමක්. ඒකනිසා අද ලැබෙන දේ වෙනුවෙන් මහන්සි වෙනව මිසක් අනාගතේ ගැන මහන්සි වෙන පුරුද්දක් අපි වැද්ද කාලෙ තිබුනෙ නෑ. "අතේ ඉන්න කුරුල්ල පදුරෙ ඉන්න කුරුල්ලො දෙන්නට වඩා වටිනව" කියල කතාවකුත් තියෙනවනෙ. ඒත් අපි අමතක කරන්න හොද නැති දේ තමා අපි තාමත් වැද්දො නිවේ කියන එක.

දැන් අපි බලමු මේ ප්‍රතිලාබ තකා වැඩ කල් දැමීමට අදාල හෝමෝන් ක්‍රියාකාරිත්වය. මේකේදි ඩොපැමින් කියන හෝමෝන්ය. මේක ගැන මම මීට කලින් ලිපියකදි කුවුව. ඒතනදි මම මේ හෝමෝනෙ ගැන කිවුවෙ අපිට හිනාව යනව විදිහ විස්තර කරන්න. මේතනදිත් මේ හෝමෝන් එක වැඩකරන්නෙ සතුට කියන උත්තේජයත් එක්ක. ඒ කියන්නෙ අපිට මොනව හරි ලැබෙනවනම් අපි ඒකට ලබාගන්න උනන්දුයි. ඕනිම තමන් කැමති දෙයක් ලැබෙන වනම් ඒක සතුටක්. ඒ විදියට වක්‍රාකාරව dopamine මේකට දායක වෙනව. :D ලොල්ය... ඒකට මගෙනුත් අදහසක් එකතු කොරොත් වැඩ කල්දැමීමට බෙහෙතක් විදියට අපිට ඩොපැමින් බොන්න පුලුවන්. ඒක අදහසක් විත්‍රයි හොදේ. මොකද ඔය ඩොපැමින් කියන්නෙ එක්තරා විදියක මත්ද්‍රව්‍යක්. මදන මෝදක කියන්නෙත්, ටොපිය කියන්නෙත් මේ හෝමෝන් එක අඩන්ගු මත්ද්‍රව්‍ය තමා. ඒක ගත්තම හිනා යනව.. :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D ඒත් ඒ හිනාව තාවකලීකයි. ඒ වගේ මද්‍රව්‍යක් පාවිච්චි කරන එකෙන් තාවකාලික මේනියා රෝගියක් එක්ක සදාලික විශාද රෝගියෙකුත් වෙනව කියල කියන්න ඔනි. මම ඉතින් මේ ඩොපැමීන් වලින් හිනා යන කතාව කිවුවෙ අමතර දැනුමට. හරිය..??

මේ විදියට මේ වැඩ කල් දැමීමෙ රෝගයට අපේ මොළෙ බලපනව. අපේ මොලේ පූර්ව ලලාට බාහික ප්‍රදේශය තමයි ලු වැදගත් වෙන්නෙ. මොකද ඒ හරියෙන්නෙ අපේ සැලසුම් කිරීම, ආවේග පාලනය, අවධානය වගේ ක්‍රියා පාලනය කොරන්නෙ. :D

මේ කරුනු වලට අමතරව තවත් ගොඩාක් දේවල් මේ වැඩ කල් දැමීමේ අසනීපයට හේතුවෙනවා...

සුපරික්ෂාව අඩු බව, අවේග ශීලී බව, අදිසන්වේදිබව වගේ දේවල් මේකට හේදුවෙනව. අදිසංවේගී අයගෙ දකින්න පුලුවන් දෙයක් තමා සාන්කාව කියන්නෙ. ඒ වගේ තත්වයකදි වැඩ කල් දාන එක ගොඩක් වෙලාවට වෙනවා.

සමහරු අදාල වැඩේ තමන්ට හරියට කරගන්න පුලුවන් වෙයිද කියල බයවෙලා වැඩේ කල්දානව. ඒ ආත්ම විශ්වාසයක් නැති කම. තවත් කෙනෙක් "මම මේ වැඩේ හොදට කොරොත් අනික් අය මගෙන් මීටත් වඩා දේවල් බලාපොරොත්තු වෙවි" කියා හිතල වැඩේ කල්දනාව.

ඉතින් මේකින් මිදෙන්න අපි මක්කෙයි කරන්න ඔනි..???

ඒක ගැන කියන්න තමා අද මම ආවෙ. ඒත් වැඩකල් දැමීම හදුන්වන්න ගියාම තව පොඩ්ඩෙන් ඒකත් අමතක වෙනවා.

මේකයි..

1. මුලින්ම අපි හිතන්න ඔනි තමා වැඩ කල්දමන රෝගියෙක් ද කියල.
2. ඊලඟට හිතන්න ඇයි "මම ඒ වැඩේ කල් දමන්නෙ?" කියල. ඒ හේතුව සාදරනද කියලත් පොඩ්ඩක් හිතල බලන්න. :D
3. ගොඩක් දුරට එහෙම කල්දාන්නෙ අපිට අප්‍රසන්න ව්ඇඩනෙ. ඒක නිසා එහෙම අප්‍රසන්න ව්ඇඩක් කරන්න මුලින්ම දාගන්න. හැම අනු වැඩක් ම ඉවර වෙලා තමා තමාටම තෑග්ගක් දීගන්න. හිච්චි විවේකයක්, සිංදුවක් අහනව වගේ දෙයක් කමක් නෑ.
4. අපි ඒ කරන වැඩේ ප්‍රතිලාභය ගැන හිතන්න. ඒකියන්නෙ මුදල් ගැන විත්‍රක්ම නෙවේ. උදාහරනයක් කිවුවොත්, මම මේ බ්ලොග් පෝස්ට් එක ලියල ඒකට වැටෙන කමෙන්ට් මට ප්‍රතිලාභයක්. :D ඒ වගේ..
5. කාල සටහනක් හදාගන්න (ලු) [එකනම් එහෙම කරොත් හරියයිද දන්නෙ නෑ. මකද මම තාමත් කාල සටහන හදල නෑ. ඒකත් හැමදාම හදන්න හිතන් ඉන්නෙ. තාම හදා ගන්න බැරි උනා. හික්ය. ඒක නිසා මම ඒ කරුනට නම් මුල් තැනක් දෙන්න කියන්නෙ නෑ. මොකද ඒක හරියට අල්ලෙන් හෙලුව වහගෙන අනික් අයගෙ හෙලුවට හූ කියනව වගේ වැඩක් නේ...

ප. ව.

ඉතින් මේවගේ මාතෘකාවක් අඩු ගානෙ බ්ලොග් පෝස්ට් 5ක්වත් අරගෙන විස්තර කාන්න ඔනි දේවල්. :D එක තැනකදි මම රොබට් නොක්ස්ට කාරය කියල තියෙනව. කාගෙ හරි හිතකම්පිත උනානම් ඒක ප්‍රමාද දෝශයක් නොවන බව සලකන්න. මම උට බැන්නෙ හිතලමයි.

ආ තව එකක්... මේ ඔක්කොම ඒ හැටි ඔලුවට ගත්තෙ නැතත් අර අන්තිමට ලියල තියෙන උපදෙස් ටිකවත් ඔලුවට ගන්න. නැත්නම් ඉතින් මම මේ පනදාගෙන කොටපු එකේ වැඩක් නෑ නොවැ. ඒවත් පස්සෙ ඔලුවට ගන්නම් කියල කල්දානව හේම නොවේ.. හරිය...??