අද්ට හරියන්න අවුරුද්දෙම විහිළු සපයන මට අවුරුද්දටම හරියන්න අද දවසෙන් විහිළුවක්෴

අද ඉතින් බක් මහේ පළවෙනිද නොවැ. අද පෝන් එකට ආපු මැසේජ් කෝල් වලට සේම් ටු යූ කියලම එපා වෙලා තියෙන්නෙ. ඉතින් ඔවුව ගැන නොහිතම මම අද ඉස්කෝලෙට ගියා නිල ඇදුම් දෙන්නව කියපු නිසා. පරන යාළුවො ඔක්කොමල ඉතින් අද සෙට් වෙනවනෙ. ඇඟපත ටිකක් රත් කරගන්නෙ නැතුව කොහොමද..? කට්ටිය අද ඔන්න සෙට් වෙලා. එකෙක් දෙන්නෙක් එනකන් කස්ටිය බොරැල්ලෙ වයි. ඇම්. බී. ඒ. එක ඉස්සරහ චැටක් දාගෙන ඉන්නව. ටික වෙලාවක් යන කොට පෝන් එක රින් වෙනව මගේ. වැදගත් නොම්මරයක්. ඉතින් මම හිතුවෙ කලින් ආව වගේ සේම් ටු යූ කියන්න ඔනි කෝල් එකක් කියල. නෑ...

එහා පැත්තෙන්: ආයුබෝවන්... අපි ශ්‍රි ලංකා මොබිටෙල් ආයතනයෙන්...

සර්...??

ඔහොම කියල කතාව පටන් ගත්ත...

"සර් අපි ගියමාසෙ දිනුම් ඇදපු ස්මාර්ට් බොනෙන්සා තරගයෙන් සර්ට ලැප්ටොප් එක් ඇදිල තියෙනව. කරුණා කරල සර් ගෙ හැදුනුම් පත් අංකෙ දෙන්න පුලුවන්ද? " කියල ඇහුව. අනේ ඉතින් මමට කට උත්තර නැති උනා. මොකද මේ සිම් එක අරන් තියෙන්නෙ අපෙ අම්මිය ඩු ගෙ නමට නිසා. ඒත් මොබිටෙල් එකෙන් හදපු බාර්කෝඩ් අයි ඩි එක මම ගාව තිබ්බ. ඉතින් මම හිච්චක් ඉන්න කියල ඒකත් අරන් අංකෙ කිවුව.

ඊට පස්සෙ ඉතින්,

එහා පැත්තෙන්: බොහෝම ස්තූති සර්. සර්ගෙ අනන්‍ය තාවය ඔප්පුකරල අපේ මොබිටෙල් ප්‍රදාන කාර්යාලෙකින් සර්ට හිමි ත්‍යාගය දිනා ගන්න පුලුවන්. ඔබට සුබ දවසක්!! කියල කෝල් එක විසන්දි උනා.

ඉතින් මාත් ඕන් පුල් හොල්මන්... උනු හින්ද අහක දාන්නත් බෑ. කිරි හිනද බොන්නත් බෑ. මාර සීන් එක. ඉතින් කස්ටියට ඔය සීන් එක කිවුව. :D කියල තව කීපදෙනෙක් එන්නත් තියෙන නිසා මම උන්ට සොරි අද සෙට් වෙන්න වෙන්නෙ නැ, පරක්කුවෙනව කියල ඕන් යනව මොබිටෙල් එකට. හික් ය. දැන් බස් එකේදි ඉතින් ලැප් එක ගැනම තමා හිතන්නෙ. :D.

ඉතින් මම බස් එකේ යමින් ගමන් ලැප් එකට උබුන්ටු දැම්ම. ඩුවෙල් බූට් වෙන්න හන්තානෙත් දැම්ම. ලැප් එකත් එක්ක ඔරිජිනල් ජනේලෙකුත් හම්බෙන හින්ද ඔන්න ඔහේ ඒකත් දැම්ම. වැඩි වෙන එකක් යෑ කියල.

ඉතින් ඔන්න බහින තැනත් ඇවිල්ල. එතකොට තමා ඇහැරුනෙ.

ඉතින් ඕන් තියෙනව කොළ පාටට නිල් පාටට දිලිහි දිලිහි මොබිටෙල් එක. සික්ක කාරයටත් හිනාව දාගෙන එහෙම මාත් ගියා ඇතුලට. ඉතින් ඒ තරගෙ තෑගි හේම ප්‍රදර්ශනේට තියල තියෙනව. ලොලේ ලොල්ය. දැන් එතන් ඉන්නව මේකප් තට්ටු පුරෝගත්තු නාකි මනමාලියෙක්. නොදෝකින්. හිතන් ඇති ඒකි ලස්සනයි කියල. කොහොම හරි එකි ඉස්සරහින් ගොහින් ඉදගත්ත. ඉදගෙන විස්තරේ කියවුව.

ඒ ගනි මට කියනව සර් පොඩ්ඩක් අර කෝල් එක ආපු නොම්මරේ මට දෙන්න පුලුවන්ද කියල. හික් ය. ඉතින් මාත් දුන්න. එකි හිච්චි හිනාවක් දාල කියනව.

සර් අද මේ වගේ කෝල් අවිත් මෙහෙට ආපු තුන්වෙනිය ඔයා කියල. එතකොට තමා මට තේරුනෙ ලොල් නැතය කියල. දැන් එතන ඉන්න උන් ඔක්කොම හිනාවෙනව කටවල් වහගෙන. ඉතින් මමත් බිම බලාගෙන බල්ල වගෙ එලියට ආව.

ඉතින් ආයෙ ගෙදර එන්න කියල බස් එකට නම් නැග්ගෙ පුල් ම අප්සට් එකේ. මට ලැප් එක නැති උනාට අවුලක් නෑ. අද සෙට් වෙන්න නොලැබුනු එකටනම් පුල්ම අප්සට්. බස් එකට නැගල තමා පස් එක බැලුවෙ. සල්ලිත් ඉවරයි. කොහොම හරි එකතු කරල ටිකට් එක ගත්ත. ඊලඟ බස් එකේනම් නිකන් ආවෙ. ඉස්කෝලෙ ඇතුලෙදිම කලෙක්ශන් එක දාපු නිසා එතන්ටත් සල්ලි දැම්ම. පස්සෙ එනකොට මම සේට් වෙන්නෙ නැති නිසා අයෙ සල්ලි ඉල්ල ගන්නත් බැරි උනා. කොහෙද ලැප් එකේ සිහියෙන්නෙ හිටියෙ.

ඉතින් දැන් ටිකකට කලියෙන් ගෙදර ආවෙ. අද ලියන්නත් හිටියෙ මේ මෙහෙම පෝස්ට් එකකුත් නෙවේ. කට්ටියටම හොද ටොපියක් දෙන පෝස්ට් එකක්. දැන් ඒක මතකත් නෑ. අන්තිමේ කෙහෙල් ලැප්ටොප් එකක් නිසා මට බොන්නත් නෑ. ලැප්ටොප් එකත් නෑ. මොනා උනත් මම උට බනින්නෙ නෑ. මම උට ගරු කරනව. මොකද හමොවම අන්දන මව ඌ ලෙසටම ඇන්දුව.