කුමරියක පා සලඹ සැලුනා෴

ලොල්ය.. අද කවද්ද...??? හත් වෙනිද... :D මිනිස්සු තමන්ට දෙයක් උනාම ඒකින් පාඩමක් ඉගන ගන්න ඕනි ලු. ඒත් මම...?? අනේ මන්ද.. ජීවිතේම ලොල් ය. දැන් ඒව මේව ඕනි නෑ.. අද කස්ටියට හවස පාර්ටියකුත් ඉල්ලල තියෙන්නෙ... හික් ය. ග්‍රීන් ඇපල් වලට පහල ඕනි බීමක්, අද මන්ගානෙ.. ඒත් ඒක නෙවේ අද කියන්න ආවෙ... මොකද මේ කතාව මම මීට කලින් කිවුවනෙ.. බැලුවෙ නැත්නම් බලන්න. ඒ අවුරුදු දෙකකට උඩදිනෙ.. මේ කියන්නෙ මේ දෙතුන් දොහකට උඩදි උනු කතාවක්.

හරියටම දවස අඟහරුවාද. ඉතින් අපේ හිසැල්ල සර්ගේ කලාස්. මමයි තව එකෙකුයි යනව දැන් ක්ලාස්. කොටුවට ගොහින් මහර ගම බස් එකේ තමා යන්න ඕනි. අපි දෙපල දැන් කොටුවෙන් බැහැල මහරගම බස් එකට ගොඩ වෙලා ඉදගෙන ඉන්නව. ඉදකින්... අපේ ක්ලාස් එන කෙල්ලෙක් බස් එකට නැග්ග.

අරූ- අඩෝ... අරකි බන්..

මම- කෝකිද හරකො..???

අරූ- කෑගහන්න එපා බන්.. තොගෙ කට... ඒකි තමා මම උබට කිවුවෙ..

ලොල්ය.. දැන් ඉතින් වැඩේ හරි. දැන් මට මූ ඒකි ගැන කියනව කියන.. අඩෝ ටෝක් කරල දීපන්කො ටෝක් කරල දීපන්කො කියකිය මට වද දෙනව. ඌ දැන්නෙ නෑනෙ.. මට තියෙන අසනීප ගැන. කෙල්ලෙක් එක්ක කතා කරද්දි අත වෙවුලනව.. උට කියන්න පුලුවනෑ ඔවුව... දැන් ඉතින් ඕන් මම කොහොම හරි ක්ලාස් එකේදි ටෝක් කරල දෙන්නම් කියල උගෙන් ශේප් උනා.

ඕන් අපි හතේකණුවටත් ආවයි කියමුකො.... මේකි බස් එකේ ඉස්සරහින් බැහැල ඉස්සරහින් යනව. අපි පිටි පස්සෙන් බැහැල එයැයිගෙ පස්සෙන් යනව.

මම- අඩෝ.. ඒකි මොකියෙක් උනත් සුසයිඩ් බලිකාවෙ බන්...

අරූ- උබ කොහොමද එහෙම කියන්නෙ..?? උබ ඒකිව දන්නවද..?? අඩෝ ඇත්ත කියපන්

මම- ඇයි බන්.. එකිගෙ පස්ස දැක්කම කියන්න බැරිද ඒකි මියුසියස් කියල..?? ඕක උන්ගෙ අනන්‍යතාවය. දන්කුඩ කාල වගේ බලපන්කො...

අරූ- හ්ම්ම්.. අනේ බන් උබනම්.. දැන් බලුවට කමක් නෑ.. හැබැයි.....

මම- ඕකුන් කන්නද බන්..?? හරි උබ හිතහන් උබ බීල පාරෙ වැටිල උන්න. ඒකි වත් වෙන කෝකියෙක්වත් එනවද උබව උස්සන් යන්න..?? නෑනෙ..

අරූ- අනේ උබේ ප්‍රති පත්තිය... එකියෙක් බෑ කිවුව කියල ඔච්චර කෙල්ලන්නට වෛරකරන්නෙ ඇයි බන්..?? පොඩ්ඩක් ධනාත්මකව හිතහන්කො... මතක තියා ගනින්, සෑම සාර්තක මිනිහෙක් පිටුපස ගෑනියෙක් ඉන්නව කියල... ඒ වගේම අපිට එන හැම සතුටක් පිටි පස්සෙනුත් කෙල්ලෙක් ඉන්නව..

මම- ලබ්බ..!! නිවුටන් සාර්තක උනේ ගෑනියෙක් පිටි පස්සෙ හිටපු නිසාද..?? එතකොට හිට්ලර්....

අරූ-- ඇති ඇති.. නවත්ත ගනින්... මතක තියා ගනින් අපි සාපේක්ෂව වෙනස්...

කොහොම හරි කියව කියව අපි දෙපල යනකොට ඒකිව අපිට මග ඇරුන. ලොල් ම තමා. එතකොට තම මගේ ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවෙ. ඇයි බොල මගේ කාර්ඩ් එක බේර ගන්නත් එපැයි. දැන් අපි සසිප් පරිශ්‍රය ඇතුලට ආවයි කියමුකෝ... ඕන් සුපුරුදු විදියට දැන් පිටිපස්සට වෙන්න අපි ඉදගත්ත. අරූ නාහෙන් අඩනව.. අරකි මග ඇරුන කිය කිය. මම ඉතින් උඩින් ඔව් බන් අපරාදෙ කිය කිය යටින් සතුටු උනා. මම සාමාන්‍යයෙන් ඉද ගන්නෙ කෙල්ලන්නෙගෙ පෝලිම පැත්තෙ. මොකද මම වමත් කාරය නිසා මට ඒ පැත්තෙ තමා ඉද ගන්න වෙන්නෙ. දන්නෝ දනිතිනේ... හිස්ඇල්ල සර් ක්ලාස් එකට එනව කිව්වෙ 2.30ට නම් එනකොට 3.15වත් වෙනව කියල. ලොල්ය. එදත් ඉතින් එහෙමයි. ඒ මදිවට එදා හෝල් එකේ ඉඩ මදි වෙලා අපිව වෙනින් හෝල් එකකටත් දැම්ම. ඉදගෙන හිටපු තැන් වලින් නැකිටල ඊලග හෝල් එකට ගිහින් ඉදගෙන එහා පැත්ත බැලුව විත්‍රයි... අහෝ දුකකි.. ! කාර්ඩ් කුඩු වෙති..!! අරකිගෙ එහා පැත්තෙන් මම ඉදගෙන තියෙන්නෙ. දැන් ඉතින් මක්ක කරන්නද... ආයෙ අරූ මට ව්අද දෙනව අහපන් අහපන් කියල. මෝනා උනත් මම ඒකිගෙ මේසෙ උඩ තිබ්බ බෙලි කටු මල්ල පුරා ගහල තිබ්බ බැජ් වලින් මගේ කලින් නිගමනය සත්‍යාපනය කොර ගත්ත. එයා සුසයිඩ් බාලිකාවෙ තමා.

අරූ මාව කන්න හදනව.... ඌ එතන ඇඬුව නැති එක විත්‍රයි. මොනා කරන්නද යාළුව නොවැ. මම බැරිම තැන,

මම- ස්ස්.. මේ ඔයාගෙ නම මොකද්ද..??

එයැයි- ඇයි අහන්නෙ...??

මම- නෑ දැනගන්න.. :D :D

එයැයි- (සද්ද නැතුව ටිකවෙලාවක් ඉදල නම කිවුවා)

අරූ- (මට රහසින්) කොල්ලෙක් ඉන්නවද අහපන්..

මම- ශුහ්.. ලස්සන නමක් නෙ.. මෙ ඔයා මියුසියස් නෙද..?? මෙ ඒක නෙවේ......

එයැයි- මේ මාත් එක්ක කතා කරන්න ඔනි ඔයාටද..?? නැත්නම් ඔයාගෙ එහා පැත්තෙ ඉන්න කෙනාටද..??

දැන් මක්කෙයි කොරන්නෙ.. මමත් ඉතින් නිකන් උන්නෙ නෑ.. මාත් ගත් කටටම කිවුව,

මම- ඇයි..?? ඔයා කැමති අපි දෙන්නගෙන් කාත් එක්ක කතා කරන්නද...??

එයැයි- (අන්පේක්ෂිත ලෙස) ඔයත් එක්ක...

එහෙම කියල ඉස්සර බලා ගත්තමයි.. අයේ මේ පැත්ත බැලුවෙත් නෑ. මට කර කියා ගන්න දෙයක් නෑ. පොඩ්ඩක් වුත්‍ර සතුටක් ආව... කාර්ඩ් එක කුඩු නොවුනු එකට. ලාවට හිනාවක් දාල අරූ දිහා බැලුව විත්‍රයි.. මෙන්න ඌ මූන බුම්මගෙන.. "මහ ලොකු ප්‍රතිපත්තිය.. කැත වැඩ කරන්න එපා බන්...." අනේ මන්ද මම අහවල් එකක් කරාටද.. මූ ගෑනියෙක්ට අන්තයි නොවැ.

කොම හරි ඒකි යන ගමන් මම දැක්ක මාත් එක්ක හිනාවක් දාගෙන යනව. ඒත අරූ දැක්ක. ඉතින් හත්දෙයියනේ.. මම එකිත් එක්ක කතා කොරේ උට හොද කරන්නනෙ.. අන්තිමේ උත් මා එක්ක තරහ උනා...

ලොල්ය.. දැන් ඊලඟ දවස.. ඒකියන්නෙ බදාද.. තිස්ස සර්ගෙ බයෝ පන්තිය. ඒකටත් ඒකි එනව. ඒ කලාස් එකෙත් ඉතින් වෙන්නෙ කලින් එකේ උනු සන්තෑසියම තමා.. මට හැමදාම සෙට් වෙන්නෙ කෙල්ලන්ගෙ පෝලිම පැත්ත. අරූ ඉතින් මා එක්ක තර උනු නිසා මාත් එක්ක නෙවේ ක්ලාස් ආවෙ. ඌ තනියම ඉදගෙන ඉන්නව. මට ඉද ගන්න ඉඩක් අල්ලලත් නෑ. අවුලක් නෑ කියල මම ටිකක් ඉස්සරහට ගිහින් ඉදගත්ත. වෙලාවකට හිතෙනව ඇයි මටම මෙහෙම වෙන්නෙ කියල. ඒ පාර ඉදගෙන තියෙන්නෙත් අරකි ලගමයි. දැන් අරූට තවත් මාත් එක්ක මල ඇති.

මේ පාර කතාව පටන් ගත්තෙ ඒකි. කතාකරපුව නම් මතක නෑ. මොනා උනත් ඉතින් තිස්සය කියනව වගේ ඒව අයත් වෙන්නෙ අල්ලාප සල්ලාප, සම්පප්ප ලාප.. ගොඩට... එක එක ඒව සර් එකනක් අපි කියව කියව උන්න. මට ඒ වෙලාවෙනකොටත් තේරිල තිබ්බෙ ගොනා එන්නෙ පොල් පැලේ කන්න කියල.

දෙපාරක් හිතුවෙ නෑ. මගේ හිතේතියෙන ඔක්කොම කියන්න කට ඇරිය. නොදකින් සර් ආව පන්තියට. ක්ලාස් එක ලැබුනු ලැබුනු වෙලාවෙදිත් එයා මා එක්ක කතා කොර. දැන්නම් හොදටම ඇති. මම කිවුව ක්ලාස් එක ඇරිල කතාකරමු. දැන් හිච්චක් කටවහන් ඉන්න කියල. ලොල්ය. ඇයි වදේ..

දැන් ක්ලාසෙක ඇරුනයි කියමුකෝ... ඕන් ඒකි ආයෙ කතාව පටන් ගත්ත. ලොල්ය.. මලම ඇනයක්. උගුර පාදල මම කිවුව ඉතින් මයෙ ප්‍රති පත්තිය ගැන. ඒකි නිසා නැති උනු මගේ යාලුව ගැන. කියන්න ඉතුරු වෙලා තිබුනු හැම දේම කියල මම ආව එන්න.

මම දන්නව එයාට ඒ කතාව ඇහුනම දුක හිතෙන්නත් ඇති. මම ඒ මගේ ප්‍රතිපත්තිය ගැන කියද්ඩි මම දැක්ක එයැයිගෙ ඇස් දිලිහෙනව. මක්ක කරන්නද..!! මගේ මතය එකනෙ.

සෑම සාර්තක මිනිසෙක් පිටුපසම ප්‍රතිපත්තියක් තියෙන්න ඔනි.